مجتبی صانعی؛ معین آصفی؛ کاظم اسماعیلی
چکیده
حوضچه رسوبگیر گردابی از جمله سازههای کنترل رسوب در سیستمهای انتقال و مصرف آب است که در شرایط خاص خود میتواند از نظر اقتصادی نسبت به سایر طرحها ارجح باشد. از جمله مشکلات بهکارگیری این نوع رسوبگیر، تهنشست درصدی از رسوبات در کف حوضچه و عدم خروج آنها از روزنه تحتانی میباشد که باعث ایجاد اختلال در عملکرد این سازه میشود. ...
بیشتر
حوضچه رسوبگیر گردابی از جمله سازههای کنترل رسوب در سیستمهای انتقال و مصرف آب است که در شرایط خاص خود میتواند از نظر اقتصادی نسبت به سایر طرحها ارجح باشد. از جمله مشکلات بهکارگیری این نوع رسوبگیر، تهنشست درصدی از رسوبات در کف حوضچه و عدم خروج آنها از روزنه تحتانی میباشد که باعث ایجاد اختلال در عملکرد این سازه میشود. در این پژوهش که شامل تلفیق حوضچه رسوبگیر گردابی با صفحات مستغرق میباشد، بهمنظور یافتن موقعیت مناسب برای کارگذاری صفحات در کف حوضچه، آرایشهای مختلفی مورد بررسی قرار داده شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد، با کاهش فاصله شعاعی قرارگیری صفحات از روزنه (r<R/2) رسوبگذاری در کف افزایش مییابد و با افزایش این فاصله شعاعی (r>R/2)، صفحات با هدایت رسوبات کف بهسمت روزنه تحتانی، باعث رسوبزدایی از کف میشوند. همچنین، نتایج حاکی از آن است که کارگذاری صفحات با ثابت نگهداشتن راندمان رسوبگیری کل و تلفات دبی، توانسته است، تغییر در سهم رسوبات کف حوضچه ایجاد کند. زمانی که صفحات در فاصلههای شعاعی کم قرار داده میشوند، افزایش تلفات دبی به میزان کمی مشاهده شد. در نهایت، فاصله R:4 را در مقایسه با سایر فواصل بهدلیل تعداد صفحات کمتر و رسوبزدایی بیشتر بهعنوان فاصله شعاعی بهینه برای کارگذاری صفحات میتوان معرفی نمود.