TY - JOUR ID - 112370 TI - تحلیل حساسیت مدل مبتنی بر موج سینماتیک KW–GIUH نسبت به روش‌های مختلف برآورد نفوذ و ضرایب زبری JO - مهندسی و مدیریت آبخیز JA - IJWMSE LA - fa SN - 2251-9300 AU - شکوهی, علیرضا AU - عزیزیان, اصغر AU - جماعت, راضیه AU - سینگ, وی جی پی AD - استاد گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین AD - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین AD - دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی مدیریت و منابع آب، موسسه آموزش عالی صائب، ابهر AD - استاد گروه بیوتکنولوژی و مهندسی کشاورزی، دانشگاه A&M تگزاس، کالج استیشن، امریکا Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 9 IS - 3 SP - 262 EP - 275 KW - شاخص Ø KW - گرین-امپت KW - مدل ژئومورفولوژیکی KW - هورتون KW - SCS DO - 10.22092/ijwmse.2017.112370 N2 - پیش‌بینی صحیح سیلاب همواره یکی از چالش‌­های اساسی محققین و مهندسین بوده و به همین خاطر در طول دهه­‌های اخیر مدل‌های ریاضی متعددی برای این منظور توسعه داده شده است. برای مدل‎‌سازی مناسب سیلاب و رواناب در یک حوضه، تخمین صحیح میزان نفوذ آب در خاک عاملی مهم بشمار می­‌آید. تاکنون مدل‌های ریاضی و تجربی زیادی برای محاسبه میزان نفوذ آب در خاک و بارش خالص (بارش منجربه تولید رواناب) ارائه شده که هر کدام دارای مزایا و معایب خاص خود می­‌باشند. در پژوهش حاضر به‌جای ارزیابی منفرد روش‌های محاسبه نفوذ به ارزیابی چهار روش مختلف برآورد نفوذ یعنی شاخص Ø، هورتون، گرین-امپت و SCS بر عملکرد مدل ژئومورفولوژیکی مبتنی بر موج سینماتیک KW-GIUH پرداخته شده است. همچنین، تحلیل حساسیت عملکرد مدل KW-GIUH نسبت به روش‌های مختلف برآورد نفوذ و ضرایب زبری جریان دامنه­ای و آبراهه­ای از دیگر اهداف این پژوهش می­باشد. نتایج حاصل از ارزیابی هیدروگراف سیلاب شبیه­سازی شده با استفاده از هر روش و داده­‌های مشاهداتی در حوضه کسیلیان، حاکی از عملکرد بالای روش‌­های هورتون و شاخص Ø نسبت به دو روش دیگر دارد. شاخص کارائی نش-ساتکلیف به‌دست آمده از روش‌های هورتون و شاخص Ø به‌ترتیب معادل 94.9 و 90.3 بوده و این در حالیست که برای روش‌های گرین-امپت و SCS مقدار این شاخص به‌ترتیب معادل 77.7 و 76.3 می­‌باشد. تحلیل حساسیت نتایج به‌دست آمده از روش‌های مختلف نفوذ نیز حاکی از آن است که عملکرد مدل KW-GIUH نسبت به روش­های گرین-امپت و شاخص Ø به‌ترتیب بیشترین و کمترین حساسیت را دارا می­باشد. نتایج حاصل از بررسی اثر مقادیر مختلف ضرایب زبری جریان دامنه­ای و آبراهه­ای بر دبی اوج سیلاب نیز نشان می­‌دهد که ضریب زبری دامنه‌­ای تاثیر به مراتب بالاتری از ضریب زبری آبراهه­ای دارد. حداکثر تغییر مقدار دبی اوج به‌دست آمده از مقادیر مختلف ضریب زبری دامنه­‌ای و آبراهه­‌ای به‌ترتیب برابر 64 و 25 درصد می­‌باشد. در یک جمع­‌بندی کلی می­توان چنین نتیجه گرفت که عملکرد مدل KW-GIUH نسبت به روش برآورد نفوذ و ضریب زبری جریان دامنه­ای از حساسیت بالایی برخوردار می­‌باشد و به همین خاطر توصیه می‌­شود، در انتخاب این دو پارامتر به ویژه در حوضه­های فاقد آمار و یا آمار کم دقت کافی به‌عمل آید. UR - https://jwem.areeo.ac.ir/article_112370.html L1 - https://jwem.areeo.ac.ir/article_112370_b1966ccefd8bc4df9533d0849d820ad3.pdf ER -