TY - JOUR ID - 120292 TI - تخمین دبی رواناب، رسوب و شناخت عوامل ژئومورفومتریک به‌کمک DTM در حوزه‌ آبخیز بهادربیگ JO - مهندسی و مدیریت آبخیز JA - IJWMSE LA - fa SN - 2251-9300 AU - عرب, سعید AU - سگر, یاسمین AU - نادری خوراسگانی, مهدی AU - اسدی, محمد AU - کیا, پروین AD - استادیار، مدیریت منابع خاک و ارزیابی اراضی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران AD - دانشجو کارشناسی‌ارشد، گروه مدیریت منابع خاک و ارزیابی اراضی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران AD - دانشیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ، شهرکرد، یران AD - کارشناس‌ارشد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، همدان، ایرانمرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران AD - کارشناس‌ارشد سازمان آموزش و پرورش همدان و فارغ‌التحصیل گروه جغرافیای، دانشکده ادبیات، دانشگاه رازی کرمانشاه Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 12 IS - 2 SP - 467 EP - 480 KW - پیوستگی KW - شاخص رسوب KW - مدل کامل رگرسیون KW - نقشه رقومی KW - AHP DO - 10.22092/ijwmse.2019.123155.1539 N2 - در حوزه آبخیز می­‌توان روابط بین عوامل ژئومورفومتریک و شاخص رسوب را مورد بررسی قرار داد. مدل رقومی زمین (DTM) مشتق از DEM، در دریافت، پردازش‌، ذخیره، مدیریت و پایش اطلاعات برای سطح حوزه آبخیز توانایی بالایی دارد. به کمک DTM در یک حوزه آبخیز می‌­توان شاخص رسوب (قدرت رود­، انتقال رسوب و رطوبت زمین) و برخی از عوامل ژئومورفومتریک همچون طول و شیب کلی آبراهه، طول و شیب آبراهه مستقیم، ضریب افت، پیچ و خم و ارتفاع پایین‌دست آبراهه را محاسبه و به‌­عنوان نقشه ترسیم کند. حوزه آبخیز بهادربیگ با وسعت 216.692 کیلومترمربع در دامنه شمالی الوند استان همدان برای این مطالعه انتخاب شد. ابتدا رتبه‌­بندی آبراهه در DTM مدیریت شد و نقشه­ شاخص­ رسوب به همراه نقشه برخی عوامل ژئومورفومتریک (روش درون‌­یابی) برای چهار رتبه با 30 نقطه تمرکز ترسیم شد. از ترکیب شاخص رسوب با میانگین دبی رواناب و رسوب ایستگاه هیدرومتری، دو عامل دبی رواناب و رسوب جزیی تحت ­عنوان تخمین­گر نقطه­‌ای پیشنهاد شد. در مدل رگرسیون کامل بین شاخص رسوب (متغیر وابسته) و برخی عوامل ژئومورفومتریک به همراه دبی رواناب و رسوب جزیی (متغیر مستقل)، روابط آماری معنی­داری در سطح یک و 2.5 درصد ‌آمد. نتایج نشان داد که به­‌ترتیب دبی رواناب و رسوب جزیی، شیب آبراهه (کل و مستقیم)، طول آبراهه مستقیم، ارتفاع پایین‌­دست و پیچ و خم آبراهه از مهمترین عوامل مؤثر بر شاخص رسوب می­‌باشد. در خاتمه، بر اساس نتایج یک تابع سری زمانی (23 و 24 ساله)، روند تغییرات دبی رواناب در حوضه­ سیر نزولی داشت و با دبی رسوب مطابقت نمی­‌کرد. UR - https://jwem.areeo.ac.ir/article_120292.html L1 - https://jwem.areeo.ac.ir/article_120292_3ba544b63a8c65b6bb7ecd500bab0afc.pdf ER -